۱۲۸۶۴.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ و قَد كَتَبَ إلَى الشّيعَةِ ـ ) : لَيَعطِفَنَّ ذَوو السِّنِّ مِنكُم و النُهى عَلى ذَوي الجَهلِ و طُلاّبِ الرِّئاسَةِ. أو لَتُصيبَنَّكُم لَعنَتي أجمَعينَ.^۱

۱۲۸۶۵.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :لَتَأمُرونَ بِالمَعروفِ و لَتَنهَونَ عَنِ المُنكَرِ. أو لَيُسـتَعمَلَنَّ عَلَيكُم شِرارُكُم فيَدعوا خِيارُكُم فلا يُستَجابُ لَهُم.^۲

۲۶۴۹

النَّجاةُ لِمَنِ ائتَمَرَ و أمَرَ

الكتاب :

وَ إذْ قالَتْ اُمَّةٌ مِنْهُمْ لِمَ تَعِظُونَ قَوْما اللّه ُ مُهْلِكُهُمْ أوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذابا شَدِيدا قالُوا مَعْذِرَةً إلَى رَبِّكُمْ وَ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ * فَلَمَّا نَسُوا ما ذُكِّرُوا بِهِ أنْجَيْنا الَّذِينَ يَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ وَ أخَذْنا الَّذِينَ ظَلَمُوا بِعَذابٍ بَئِيسٍ بِما كانُوا يَفْسُقُونَ».^۳

۱۲۸۶۴.امام صادق عليه السلام ( ـ در نامه اى به شيعيان ـ ) نوشت : بايد افراد پخته و خردمند شما براى نادانان و رياست طلبان دل بسوزانند [و نصيحت و ارشادشان كنند] و گر نه لعن و نفرين من به همه شما مى رسد.

۱۲۸۶۵.امام كاظم عليه السلام :بايد امر به معروف و نهى از منكر كنيد، و گر نه نابكاران شما، زمام كارهايتان را به دست مى گيرند، آنگاه نيكانتان دعا كنند، ولى دعايشان مستجاب نشود.

۲۶۴۹

رهايى از آن كسى است كه فرمان برد و فرمان دهد

قرآن:

«و آن گاه كه گروهى از ايشان گفتند: چرا قومى را پند مى دهيد كه خدا هلاكشان خواهد كرد و به عذابى سخت مبتلايشان خواهد ساخت؟ گفتند: تا ما را نزد پروردگارتان عذرى باشد و شايد كه پرهيزگار شوند. چون اندرزى را كه به آنها داده شده بود از ياد بردند، آنان را كه از بدى نهى مى كردند نجات داديم و ستمگران را به كيفر گناهى كه مى كردند به عذابى سخت فرو گرفتيم».

1.. الكافي: ۸/۱۵۸/۱۵۲.

2.تهذيب الأحكام : ۶/۱۷۶/۳۵۲.

3.الأعراف : ۱۶۴. ۱۶۵.